■ جمعه 3 بهمن : در حالیکه چند تن از دوستان در منزلشان پای تماشای وقت اضافی بازی ایران - عراق بودند من و صدقی و کریم و صمد و .... بموقع در سالن بودیم. ولی مجبور شدیم خیلی دیرتر از موعد بازی را آغاز کنیم.
چون کار ایران با عراق به ضربات پنالتی کشید و ایران در این دوئل سنگین و نابرابر بالخره مغلوب شد.
در وقت قانونی 1-1 شدند . ایران 1-0 جلو بود و در دقایق پایانی نیمه اول هم پولادی دو کارته شد و ایران با ده نفر عقب کشید. عراق خیلی زود گل تساوی را زد.
ولی کار به وقت اضافی کشید و در سی دقیقه 4 گل رد و بدل شد.
3- 3 شدند و کار به پنالتی ها کشید.
گلهای ایران : آزمون - پورعلی گنجی - قوچان نژاد
خلاصه بعد از آمدن دوستان به سالن با روحیه ای ضعیف ( بدلیل باخت بد ایران ) بازی خودمان را با نه نفر آغاز کردیم.
چون جمشید نتونست به سالن برسه.
تیم ما چهار نفره شد و تیم حریف پنج نفر.
تیم ما : من - امیر سیفلو - صمد - حامد
حریف : آیدین اوجی - فرشباف - قربانی - کریم - صدقی
این بازی 6-6 شد که هر شش گل ما را حامد پیله ور زد . حامد جلوتر از همه و نزدیک دروازه حریف بود و بخوبی قدر توپها و فرصتهایش را دانست. البته گلر حریف بارها نیز توپهای حامد و من و امیر را دفع کرد و بازهم کارش عالی بود.
جمعه 28 آذر 1393 از ساعت 12:40 ظهر در سالن چمن مصنوعی میرداماد و در غیاب بابک و مهدی و جمشید و کریم ده نفر جور کرده بودیم و بازی کردیم. بازی پایاپایی هم شده بود که تا لحظات آخر بصورت مساوی پیش میرفت ولی تیم ما یک گل عقب افتاد و نتونستیم جبران کنیم. و با یک گل اختلاف باختیم.
سعید نخجیری در واپسین ثانیه های بازی یک موقعیت تک به تک داشت تا بازی مساوی شود ولی ضربه او ابتدا بعد از برخورد به گلر حریف ( بهادور) به زیر تیر افق خورد و در برگشت بازهم سعید توپ را به تیر عمودی زد و آه از نهاد ما بلند شد .
من آخرین بار در هفته پنجم طعم برد را چشیده ام. یعنی این ششمین هفته متوالی بود که باخت را دیدم.
ولی برعکس امیر سیفلو بیشترین طعم برد را چشیده . او بنظرم فقط یکبار باخت را دیده .
این هفته در تیم ما رضا صدقی همانی نبود که در یکی دو هفته قبلی بود. و همین هم تاثیر زیادی در تیم ما داشت.
ضمن اینکه من خودم هم از خودم راضی نبودم. از دو روز قبل تر زانوی چپم اذیت داشت و با احتیاط ( و با بستن زانوبند ) بازی کردم و در حرکتهایم تاثیر منفی داشت. یعنی انگار وزنه ای به پایم بسته بودند.
تیم ما : سعید نخجیری - حسن فرشباف - من - علی صلواتی - رضا صدقی
تیم حریف : بهادور شاهگلی - صمد آقاخانی - امیر سیفلو - حامد پیله ور - کیوان
■ این بازی در نهایت با نتیجه 11 - 12 بسود حریف تمام شد.
گلهای تیم ما : 4 گل علی - 3 گل رضا - 3 گل من - یک گل سعید
در تیم حریف بغیر از بهادور که گلر بود بقیه تقریبا هرکدام 3 یا 4 گل زدند.
■ در این روز چهار تا مهمان داشتیم :
سعید ( برای سومین بار )
بهادور ( برای چهارمین بار )
حسن فرشباف و کیوان هم برای اولین بار
حسن از دوستان دوران دانشگاه و دوست مشترک من و رضا و بابک هست .
حسن بااینکه ماهها از فوتبال دور بود ولی در این بازی نشان داد که فهم فوتبالی اش خوب است .
■ بهادور در تیم حریف یک مهره کاملا موثر شده بود . او دروازه بان بود و بارها در مقابل حملات تیم ما عالی کارکرد.
او چند بار شوتهای محکم و خطرناک علی صلواتی را مشت کرد و مانع از بازشدن دروازه شد.
و این هم چند عکس برای یادگار . قبل از بازی گرفتیم :
■ جمعه 30 آبان 93 : سالن تلاش میرداماد . چمن مصنوعی
ساعت شروع بازی : 12:40
هوای داخل سالن : مطلوب و معتدل
بالاخره بعد از گذشت شش هفته این بار در هفته هفتم شاهد حضور تمام نفرات اکیپ بودیم.
10 نفر تکمیل بودیم .
قبل از بازی طوری یارکشی کردیم که هردو طرف متعادل باشند ولی در همان اوایل بازی بابک فرهودمهر از تیم ما دچار کشیدگی عضله ی پایش شد و لنگ لنگان و به سختی به بازی ادامه داد .
مهدی دهستانی هم در تیم ما همان کارآیی هفته قبلش را نشان نداد .
و حامد پیله ور هم چندان در کار تیمی و نصفه ی زمین خودمان نبود و منتظر رسیدن پاس بود . درحالیکه حامد با وجود قدرت بدنی و فیزیک خوبش میتواند در تمام نقاط زمین با دیگر نفرات حضور داشته باشد و آهنگ حرکت تیم را شدت بخشد.
او مثل فوتبال یازده نفره در جلو منتظر رسیدن توپ بود و فاصله زیادی بین او و من و ... افتاد و پاسکاری ها خیلی کم شد.
در پایان هم با اختلاف شش گل مغلوب شدیم.
ضمن اینکه تیم حریف بارها به تیر دروازه ما زدند و بیشتر هم میشدکه گل بخوریم.
■ یه توضیح اینکه : این مطالب از دیدگاه شخص بنده هست و ممکنه با دید و نظرات شما خواننده و دوست محترم متفاوت باشه . در هیچ متنی قصد کم احترامی به کسی نیست . و صرفا جهت ایجاد تنوع و تفریح و یادگاری هست این عکسها و مطالب مربوط به سالن .