یکبار دیگر در سالن میرداماد - سرپوشیده

جمعه 18 مهر :  سالن سرپوشیده چمن مصنوعی  تلاش / کوی میرداماد 

بعد از 6 ماه یکبار دیگر در این سالن گرد هم اومدیم تا یه فوتبال بازی کرده باشیم. 

در هفته های قبل و بخصوص در ایام گرم تابستان  فضای روباز مناسب بود ولی  الان که هوا رو به سردی گذاشته 

این سالن میرداماد مناسب هست. 

جمعه از ساعت 11:30 صبح با حضور ده نفر از دوستان و آشنایان  شروع به بازی کردیم. 

تقریبا ساعت 13 بعد از 90 دقیقه دویدن  بازی با برد تیم ما تمام شد.  

یک بازی پر از گل .  علت پرگل بودن بازی هم شاید بخاطر نبود  دروازه بان تمام عیار در هر تیم بود. 

نتیجه بازی :    24 - 21  

یازده گل از گلهای تیم ما را   من زدم و روزی پرگل داشتم.

5 گل را صمد آقاخانی زد . 3 گل صالح حسین پور  . 3 گل سجاد ( دوست صالح ) . یک گل جمشید دهستانی. 

یک گل هم مهدی دهستانی زد .

■ مهدی   یک نیمه برای تیم ما بازی کرد و در نیمه دوم جایش را با جمشید عوض کرد و جمشید به تیم ما آمد.

جالب اینکه وقتی جمشید در تیم ما بود بهتر کار کرد و چندین پاس گل به من داد. 

■ تک گلی هم که جمشید در این بازی زد  از روی پنالتی بود .

■ یک پنالتی هم نصیب تیم حریف شد که علیرضا شکری  خیلی محکم زد و توپش به اوت رفت و گل نشد.

■ نکته دیگر اینکه با صالح حسین پور بعد از یک سال همبازی شدیم و  این بار با روحیه ای بالا آمده بود .

او دو سه روز پیش برای ازدواج اقدام کرده که انشالاه مبارک باشه.

اسامی  تیم ما : 

سجاد - صالح - جمشید - صمد آقاخانی - من

اسامی تیم حریف : 

محمود ابراهیمی نژاد - مهدی - علیرضا شکری - کریم دهستانی - رضا صدقی

اغلب گلهای حریف را  صدقی و شکری زدند.   ابراهیمی و مهدی هم هرکدام تقریبا چهار گل. 

تنها   کریم بود که کم گل زد.  ولی بعضا خوب دریبل میزد.

‏■ در این بازی دو بار هم توپ به شدت به مرکز ثقل  بازیکنان دو تیم خورد. 

اولی :  شوت محکم شکری به صالح اصابت کرد و صالح 10 دقیقه ای بیرون بود.

دومی:  ضربه ای که من به سمت دروازه حریف زدم به محمود ابراهیمی خورد و او هم دچار دل پیچه شد.

■ شاید جالب ترین گل بازی  گلی بود که من بعد از استپ سینه و در حالیکه پشت به دروازه حریف بودم زدم .

در این صحنه دروازه بان حریف که محمود خان بود جلو کشیده بود و من توپ را بصورت کمانی از بالای سرش به گل فرستادم

یادی از کریم باقری . مرد محبوب و فراموش ناشدنی فوتبال ایران

کریم باقری  یکی از پرتداوم ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است که فاصله اولین بازی ملی او تا آخرین بازی ملی اش حدود 18 سال طول کشیده است. 

 سایه روشن های حضور او در عرصه فوتبال ملی را مرور می کنیم:

تیر 1371: برای اولین بار پیراهن تیم ملی را در بازی های تیم ملی جوانان برتن کرد. کریم در مسابقات مقدماتی جوانان آسیا مقابل لبنان برای اولین بار حضور در عرصه ملی را تجربه کرد.

مهر 1371: تیم ملی جوانان به رهبری محمود یاوری در مسابقات قهرمانی آسیا در شارجه، با یک برد، یک تساوی و یک باخت از گردونه مسابقات حذف شد. کریم در هر 3 بازی حضور ثابتی داشت.

خرداد 1372: اولین بازی ملی خود را مقابل پاکستان در جام اکو در تهران تجربه کرد و در همین بازی اولین گل ملی خود را به ثمر رساند. کریم در این روز 19 سال و 107 روز سن داشت و در تیم باشگاهی کشاورز توپ می زد. باقری یکی از معدود بازیکنان فوتبال ایران است که بلافاصله از تیم ملی جوانان به تیم ملی بزرگسالان رسیده است.

مهر 1372: در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 در قطر، در اولین بازی مقابل کره جنوبی در خط دفاع بازی کرد، اما آنقدر عملکرد ضعیفی داشت که دیگر در ادامه مسابقات بکار گرفته نشد.

شهریور 1374: با تیم ملی ارتش در مسابقات اولین دوره بازیهای ارتش های جهان در رم ایتالیا، به مقام نایب قهرمانی دست یافت. ایران در فینال مغلوب فرانسه شد.

مهر 1374: کریم باقری کاپیتان تیم ملی امید بود که با شکست مقابل امارات از راهیابی به المپیک 1996 آتلانتا بازماند. کریم در 3 بازی مقدماتی المپیک برای ایران به میدان رفت.

خرداد 1375: در مسابقات مقدماتی جام ملتهای آسیا، در بازی مقابل سریلانکا در مسقط که ایران 4- صفر برد، کریم اولین بار هت تریک کرد.

آذر 1375: با تیم ملی ایران در جام ملتهای 1996 آسیا به مقام سومی دست یافت. باقری در این مسابقات 6 بازی انجام داد و 2 گل زد و یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی بود.

خرداد 1376: در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1998، در بازی مقابل مالدیو 7 گل از 17 گل ایران را زد و رکوردار شد. کریم تنها بازیکن تاریخ تیم ملی است که در یک بازی 7 گل به ثمر رسانده است.

تیر 1376: در بازی دوستانه تیم منتخب آسیا مقابل تیم فیفا در هنگ کنگ به میدان رفت و یک گل نیز به ثمر رساند.

مرداد 1376: به علت درخشش در تیم منتخب آسیا به عنوان بازیکن برتر ماه جولای 1997 آسیا انتخاب شد.

آبان 1376: در آخرین بازی مرحله مقدماتی جام جهانی 1998 مقابل قطر، در حالی که ایران 2 گل خورده بود با دریافت کارت قرمز از بازی اخراج شد و اولین بار در بازیهای ملی کارت قرمز به نام او ثبت شد.

آذر 1376: در دیدار تاریخی مقابل استرالیا در ملبورن، در حالی که تیم ملی 2- صفر عقب بود زننده گل اول تیم ملی بود که باعث بازگشت روحیه ملی پوشان شد و در نهایت با تیم ملی به جام جهانی صعود کرد.

دی 1376: به عنوان دومین گلزن برتر ملی جهان در سال 1997 انتخاب شد. کریم پس از رونالدوی برزیلی با 20 گل ملی در رده دوم قرار گفت.

اردیبهشت 1377: در انتخاب برترین های فوتبال آسیا در سال 1997، پس از ناکاتای ژاپنی و خداد عزیزی در رده سوم بهترین بازیکنان سال آسیا قرار گرفت.

خرداد 1377: در جام جهانی 1998 در ترکیب تیم ملی به میدان رفت و در هر 3 بازی برای ایران بازی کرد. تیم ملی در این مسابقات با برد آمریکا اولین پیروزی خود در تاریخ جام جهانی را جشن گرفت.

مهر 1377: در انتخاب برترین های قرن آسیا از سوی فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال به عنوان دومین بازیکن برتر ایران و دهمین بازیکن برتر قاره آسیا انتخاب شد.

آذر 1377: با تیم ملی ایران قهرمانی بازیهای آسیایی 1998 بانکوک شد و مدال طلا را به گردن آویخت. کریم در بازی فینال مقابل کویت زننده یکی از دو گل ایران بود.

بهمن 1378: در بازی دوستانه تیمهای ملی ایران و کویت برای اولین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را به بازو بست، کاری که 8 بار دیگر تکرار شد و در بازی مقابل برزیل برای آخرین بار کاپیتان تیم ملی خواهد بود.

آبان 1379: زیباترین گل مسابقات جام ملتهای 2000 آسیا در لبنان را به ثمر رساند. باقری در شکست 2-1 مقابل کره جنوبی در مرحله یک چهارم نهایی، زننده تک گل ایران بود که سالها در یاد خواهد ماند. این گل به عنوان بهترین گل ماه اکتبر 2000 آسیا انتخاب شد. کریم تنها بازیکن ایرانی بود که در ترکیب تیم منتخب آسیا در این سال قرار گرفت.

آذر 1379: در مقدماتی جام جهانی 2002، فقط یک گل نیاز داشت تا با رکوردش برابری کند. کریم در بازی مقابل گوام زننده 6 گل از 19 گل ایران بود.

آبان 1380: در بازی مقابل امارات در پلی اف مقدماتی جام جهانی 2002، گل زیبایی را به امارات زد که به عنوان گل برتر ماه اکتبر 2001 آسیا انتخاب شد. کریم در بازی مقابل ایرلند آخرین بازی ملی اش را انجام داد و پس از آن به طرز عجیبی از تیم ملی خداحافظی کرد، در حالی که فقط 27 سال داشت.

مهر 1387: درخشش کریم باقری در لیگ برتر علی دایی را مجاب کرد که بار دیگر او را به تیم ملی دعوت کند. دایی در یک مصاحبه مطبوعاتی رسما اعلام کرد که کریم باقری به تیم ملی دعوت می شود.

آبان 1378: در بازی دوستانه مقابل قطر در دوحه، کریم باقری پس از 8 سال دوباره پیراهن شماره 6 تیم ملی را پوشید و با بازوبند کاپیتانی پای به میدان گذاشت.

دی 1387: آخرین و پنجاهمین گل ملی اش را در بازی مقابل سنگاپور در تهران به ثمر رساند. در این بازی ایران 6- صفر پیروز شد.

بهمن 1387: در بازی مقدماتی جام جهانی مقابل کره جنوبی که به تساوی 1-1 انجامید، کریم باقری آخرین بازی ملی خود را انجام داد.

خرداد 1388: افشین قطبی سرمربی جدید تیم ملی کریم باقری را به تیم ملی دعوت کرد، اما کریم از حضور در اردوی تیم ملی عذرخواهی کرد. کریم بعدها در برنامه نود اعلام کرد که بازگشتش به تیم ملی فقط به خاطر علی دایی بوده است.

مهر 1389: در بازی دوستانه مقابل برزیل در ابوظبی رسما از حضور در تیم ملی خداحافظی کرد و با 87 بازی و 50 گل ملی به تاریخ پیوست.

از بین بازیهای کامپیوتری و یا موبایلی و ... کدامها رو بیشتر دوست دارین ؟

از بین بازیهای کامپیوتری و یا موبایلی و ... کدامها رو بیشتر دوست دارین ؟

اصلا گهگاهی بازی هم میکنید ؟

یا اینکه معتاد بازی هستید ؟