یک برد شیرین و دلچسب با نتیجه 3 بر 0 دشت کردیم

عصر دیروز چهارشنبه 19 شهریور 93  در سالن کوی لاله  با جمعی 10 نفره گل کوچک بازی کردیم .

هوای سالن بازهم گرم بود ولی نسبت به هفته های قبل   قابل تحمل تر شده بود.

قبل از شروع بازی وقتی یارکشی شد   با نگاهی به نفرات هر دو تیم   احتمال شکست تیم ما بیشتر بود .

ولیزاده و ژامفر و مهدی هاشمی  در تیم حریف بودند و این کار ما را سخت میکرد.

ولی به امید یک بازی خوب شروع کردیم و در هفت دقیقه ابتدایی چند فرصت گل هم داشتیم .

تا اینکه در دقیقه هشت  روی یک ضد حمله  پاس زیبا و هنرمندانه ی "حامدطریحی"  با بیرون پایش  از میان دو 

مدافع حریف  به من رسید و چون دروازه بان حریف ( هاشمی)  کمی بیرون کشیده بود    من هم سریع با یک بغل پای

قاطع    دروازه را باز کردم و گل اول بازی رو زدم. 

مشاهده ی  فیلم گل اول بازی

دروازه بان تیم ما   "مهدی نقشینه "  بود و این یعنی  اطمینان  به داشتن گلری استوار.

خیلی وقت بود که با نقشینه  همبازی نشده بودم. تقریبا یازده ماه میشد.

سروصدای خاص  نقشینه  و حرکاتش در بازی  به نفرات هردو تیم  نشاط و شور میده.   

گل دوم :   حدودا در دقیقه 25   مهدی خیری   که  این بار در قلب دفاع تیم ما  کار میکرد   با شوتی روپا  و  ناگهانی  از فاصله ای دور دروازه بان حریف ( الهیاری ) را چنان غافلگیر کرد که توپ از میان پاهایش وارد گل شد تا 2-0 جلو بیفتیم.

مشاهده ی فیلم گل  دوم بازی     در این فیلم   نوع شادی بعد از گل حسن شجاعی دیدن داره.  

گل سوم :   تقریبا ده دقیقه مانده به انتهای بازی هم حامد طریحی در یک ضدحمله   گل سوم ما را زد.

که متاسفانه فیلم گل سوم  موجود نیست. 

از نکات جالب بازی اینکه :

- احمد ولیزاده  هم بعد از هفته ها  رنگ باخت را دید.

- تیم ما منظم تر بود و جلوی حملات بی امان حریف خوب ایستاد و در ضدحملات به هدفش رسید.

- کفشهای نارنجی احمد ولیزاده با مارک Puma  دیدنی بود و در حدود 350 هزارتومن آب خورده بود براش.

- نقشینه چندین بار  با سانترهایی عالی و دقیق  من را صاحب فرصت گلزنی کرد که هرکدام بنحوی گل نشد. 

- من یک گل زدم و تقریبا 6 فرصت گل دیگر هم داشتم که نشد.

اسامی تیم ما :     نقشینه / خیری / شجاعی / طریحی / من

اسامی حریف :   هاشمی / کاظم زاده / ولیزاده / ِژامفر / الهیاری

سالن فوتبال کوی لاله تراکتورسازی

چهارشنبه 5 شهریور  -  سالن فوتبال کوی لاله تراکتورسازی   

از ساعت 18:15  تا 19:30  با حضور 9 نفر  گل کوچیک بازی کردیم.

هوای سالن:   خیلی گرم    - تقریبا  30 درجه 

تیم ما 5 نفر بود    وتیم حریف چون نفراتش جوانتر و دونده تر  بودن  4 نفر

■ اسامی نفرات ما:   صمد آقاخانی / حسین کاظم پور / مهدی هاشمی / من / رضا الهیاری

درتیم حریف   مهدی خیری  و حامد طریحی و  دو بازیکن مهمان جوان بنامهای  فرزاد  و نادر حضور داشتند.

غایبان:  ولیزاده .  ‍ژامفر . حسن شجاعی     

■ تیم ما در همان 20 دقیقه اول بازی  با 4 گل طوفانی  " رضا الهیاری "  جلو افتاد . 

سپس دو گل خوردیم و  4-2 بودیم که  من دل پیچه گرفتم و دو سه دقیقه بعد  مجبور شدم بازی را ترک کنم و 

رفتم بیرون.   تقریبا 15 دقیقه بیرون بودم و هنگامیکه احساس کردم حالم بهتر شده و میتونم بازی کنم 

متوجه شدم که تیم ما 5 - 4  عقب افتاده .  یعنی سه گل هم خورده بودن بچه های تیم ما.

18 دقیقه مانده بود به پایان وقت که مجددا به بازی برگشتم و به هم تیمی هام قول دادم که جبران می کنیم گلهای 

خورده را.   چون در نبود من  این گلها را خورده بودن و من احساس کردم که باید جبران کنم.

خوشبختانه چند دقیقه بعد از ورودم به بازی   بعداز دریبل دفاع بلندقامت حریف  یه گل  تمیز به گلرشون  فرزاد زدم   تا مساوی بشیم   .   و  در آخرین دقایق بازی هم مهدی هاشمی  گلی دیگر زد تا 6 - 5   ببریم. 

خوشحالم که تونستم  جبران کنم و تیم ما برد. 

هرچند در این بازیهای دوستانه  هدف  فقط ورزش و تحرک و تحکیم دوستی هست . نه برد و باخت . 

چند هفته قبل هم در همین سالن  دل پیچه گرفتم و مسموم شدم . 

از زیباییهای تابستان

چند ثبت   از زیباییهای تابستان :