استارت برای شکل گیری جمعی نسبتا جدید در لاله پارک

عصر شنبه 29 فروردین  در هوایی مطبوع و خنک ده نفر گرد هم آمدیم تا در چمن مصنوعی لاله پارک فوتبال بازی کنیم.  آخرین بار در 4 فروردین امسال  در این زمین بازی کرده بودم. 

این بار من و 4 نفر از همکارانم  هم تیم شدیم تا در مقابل نفرات زیر خود را محک بزنیم :

جمشید و کریم دهستانی . علی صلواتی . حسین . صدقی

تیم ما :  پرتو افکن . من . بهنام فراهانی . پیغامی. الهیاری

در این بازی که زیر نور  نورافکن ها انجام شد  تیم ما ابتدا سه بر صفر عقب افتاد . هر سه گل را من خوردم براحتی . 

و بعد از این بود که پرتوافکن  بجای من گلر شد و من جلوتر آمدم. 

شروع به جبران کردیم و پنج بر سه جلو افتادیم .

درخشش عجیب پرتوافکن با سنی حدود 44 در دروازه ما  و پاسکاریهای خوب ما در میانه های زمین باعث شد   در نهایت 21 - 16 برنده باشیم  .

گلهای ما :

الهیاری 7 .  پیغامی 6  .  من 5  . بهنام  2 . پرتو افکن 1

الهیاری در این بازی یکی دو گل انفرادی خوب زد که یکی با پشت پا بود. ضمنا او خشن ترین بازیکن هم بود که چند بار صدقی را نقش زمین کرد. پرتو افکن  هم فیزیکی و محکم بازی کرد. 

بالاخره بعد از مدتها با سر گل زدم.

سه شنبه یازده فروردین  در سالن میرداماد

جمعه 14 فروردین  بازهم در میرداماد  دومین و سومین فوتبالم را در سال 94 انجام دادم.  در هر دو بازی سرماخوردگی ویروسی داشتم . بخصوص در روز 11 درحالیکه تب و سرفه هم داشتم  مجبورشدم به سالن برم و چون احساس کردم که میتونم بازی کنم    بازی کردم. 

در این روز سیزده نفر بودیم. و هر تیم با شش نفر در زمین بازی کردیم. 

اتفاقا در این بازی دو گل هم زدم. 

در روز جمعه چهاردهم فروردین هم  با وجود مشکل تنفس  بازی کردم و سه گل هم زدم. "گل اولم در این بازی با ضربه سر بود ."

تا جاییکه به یاد دارم در این چند سال اخیر  گلی با ضربه سر نزده بودم و همیشه یا به تیر خورده بود یا اوت شده بود.  مدتها بود که دوست داشتم یکی از گلهام  رو با سر بزنم. این گل رو به امیرنیکفام زدم. 

تبریز در ایام تعطیلات نوروزی 94

اینجا تبریز 

دوازدهم فروردین 94 

خانه باستانی