ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
چهارشنبه 5 شهریور - سالن فوتبال کوی لاله تراکتورسازی
از ساعت 18:15 تا 19:30 با حضور 9 نفر گل کوچیک بازی کردیم.
هوای سالن: خیلی گرم - تقریبا 30 درجه
تیم ما 5 نفر بود وتیم حریف چون نفراتش جوانتر و دونده تر بودن 4 نفر
■ اسامی نفرات ما: صمد آقاخانی / حسین کاظم پور / مهدی هاشمی / من / رضا الهیاری
درتیم حریف مهدی خیری و حامد طریحی و دو بازیکن مهمان جوان بنامهای فرزاد و نادر حضور داشتند.
غایبان: ولیزاده . ژامفر . حسن شجاعی
■ تیم ما در همان 20 دقیقه اول بازی با 4 گل طوفانی " رضا الهیاری " جلو افتاد .
سپس دو گل خوردیم و 4-2 بودیم که من دل پیچه گرفتم و دو سه دقیقه بعد مجبور شدم بازی را ترک کنم و
رفتم بیرون. تقریبا 15 دقیقه بیرون بودم و هنگامیکه احساس کردم حالم بهتر شده و میتونم بازی کنم
متوجه شدم که تیم ما 5 - 4 عقب افتاده . یعنی سه گل هم خورده بودن بچه های تیم ما.
18 دقیقه مانده بود به پایان وقت که مجددا به بازی برگشتم و به هم تیمی هام قول دادم که جبران می کنیم گلهای
خورده را. چون در نبود من این گلها را خورده بودن و من احساس کردم که باید جبران کنم.
خوشبختانه چند دقیقه بعد از ورودم به بازی بعداز دریبل دفاع بلندقامت حریف یه گل تمیز به گلرشون فرزاد زدم تا مساوی بشیم . و در آخرین دقایق بازی هم مهدی هاشمی گلی دیگر زد تا 6 - 5 ببریم.
خوشحالم که تونستم جبران کنم و تیم ما برد.
هرچند در این بازیهای دوستانه هدف فقط ورزش و تحرک و تحکیم دوستی هست . نه برد و باخت .
چند هفته قبل هم در همین سالن دل پیچه گرفتم و مسموم شدم .